آموزش و دانستنیها

نیروی محرکه در این نوع آسانسورها از یک موتور الکتریکی که اکثرا در بالای چاه آسانسور و در برخی طراحی ها در پایین کنار چاهک و در محلی به نام موتورخانه نصب گردیده، تأمین می شود. بر روی فلکه این موتور تعدادی کابل فولادی (اصطلاحا سیم بکسل) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه های آسانسور که درون قابی فلزی به نام قاب وزنه قرار دارند، متصل است. جنس این وزنه ها معمولا از چدن با بتن است. وزن این وزنه ها به اندازه وزن کابین به علاوه نصف ظرفیت کابین است.

وزن هر نفر در محاسبات مربوط به آسانسور ۷۵ کیلوگرم است. دلیل قرار دادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالا بردن آسانسور است در غیر اینصورت برای این کار باید موتورهای بسیار قوی با کیلووات بالا استفاده کرد. پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می یابد. طبیعی است که این وزنه در پایین آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد می کند، اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می کند پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی کند.

اساس کار این نوع آسانسورها بر اساس نیروی اصطکاک بین سیم بکسلها و فلکه کشش موتور است، در داخل فریم وزنه به اندازه وزن کابین به اضافه نصف ظرفیت کابین وزنه وجود دارد. مثلا اگر ظرفیت کابین ۹۰۰ کیلوگرم باشد (یعنی آسانسور نفربر ۱۲ نفره چون متوسط وزن هر نفر ۷۵ کیلوگرم است) باندازه ۴۵۰ کیلوگرم اضافه وزن کابین در کادر وزنه، وزنه وجود دارد.

با کمک این وزنه، نیروی کشش لازم برای حرکت کابین کاهش می یابد چرا که در صورت رعایت کردن ظرفیت کابین، اختلاف وزن بین کادر وزنه و کابین تحت هر شرایطی از نصف ظرفیت کابین (در مثال قبل ۴۵۰ کیلوگرم) بیشتر نخواهد شد و در حرکت به سمت بالا یا پایین سیستم کشش آسانسور حداکثر برای جابه جایی جرمی به اندازه نصف ظرفیت کابین توان مصرف خواهد کرد.